ZNP wzywa Opolskiego Kuratora Oświaty

21 lutego 2017

Do zaprzestania naruszania dóbr osobistych ZNP, tj. dobrego imienia, wiarygodności, wizerunku i renomy Związku oraz do usunięcia skutków tych naruszeń

Pan Michał Siek

Opolski Kurator Oświaty

Związek Nauczycielstwa Polskiego wzywa do zaprzestania naruszania dóbr osobistych ZNP, tj. dobrego imienia, wiarygodności, wizerunku i renomy Związku oraz do usunięcia skutków tych naruszeń w sposób wskazany poniżej. ZNP wzywa Pana do usunięcia ze strony internetowej Kuratorium Oświaty w Opolu całego tekstu pt.: „Informacja w sprawie prób wszczęcia sporu zbiorowego przez ZNP” wraz z załącznikiem umieszczonym pod linkiem http://www.kuratorium.opole.pl/images/dobra_szkola/informacja_w_sprawie_sporu_zbiorowego_2017.01.16.pdf (dostęp: 2 lutego 2017 r., godz. 10:02), nie później niż w ciągu 24 godzin od chwili otrzymania niniejszego pisma i nieumieszczania go w przyszłości na stronie internetowej Kuratorium Oświaty w Opolu. Informujemy, że w przypadku nieuwzględnienia ww. wezwania, Związek Nauczycielstwa Polskiego skieruje sprawę na drogę postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 17 stycznia 2017 r. na stronie Kuratorium Oświaty w Opolu pod adresem: http://www.kuratorium.opole.pl/index.php/dyrektorzy-i-organy-prowadzace/informacje-biezace/5234-informacja-w-sprawie-prob-wszczecia-sporu-zbiorowego-przez-znp (dostęp: 2 lutego 2017 r., godz. 10:20) opublikowano tekst pt.: „Informacja w sprawie prób wszczęcia sporu zbiorowego przez ZNP” z którego wynika, że dyrektorzy szkół kierowali do Kuratorium Oświaty liczne pytania w kwestii pism rozsyłanych przez jednostki organizacyjne ZNP w sprawie wszczęcia sporu zbiorowego. W załączniku do powyższej informacji, umieszczonym pod adresem:

http://www.kuratorium.opole.pl/images/dobra_szkola/informacja_w_sprawie_sporu_zbiorowego_2017.01.16.pdf przedstawił Pan informacje dotyczące rozstrzygania sporów zbiorowych.

Twierdzenia zawarte w ww. informacji są nieprawdziwe. Zwracamy Pańską uwagę na fakt, że ślad za uchwałą Zarządu Głównego ZNP wszystkie oddziały Związku do 16 stycznia br. były zobowiązane do rozpoczęcia procedur sporu zbiorowego ze wszystkimi szkołami i placówkami objętymi działaniem ZNP. Struktury związkowe w ramach tych procedur zwróciły się do szkół i placówek z następującymi żądaniami:

1) niedokonywania w okresie do 31 sierpnia 2022 roku wypowiedzeń stosunków pracy nauczycieli, wychowawców, innych pracowników pedagogicznych i pracowników niebędących nauczycielami,

2) niedokonywania w okresie do 31 sierpnia 2022 roku jednostronnych zmian na niekorzyść warunków pracy i niedokonywanie zmian podmiotowych w stosunkach pracy nauczycieli, wychowawców, innych pracowników pedagogicznych i pracowników niebędących nauczycielami,

3) podwyższenia od 1 stycznia 2017 r. o 10% wynagrodzeń zasadniczych nauczycieli, wychowawców, innych pracowników pedagogicznych i pracowników niebędących nauczycielami,

4) wzrostu od 1 stycznia 2017 r. udziału wynagrodzenia zasadniczego w ogólnym wynagrodzeniu nauczycieli, wychowawców, innych pracowników pedagogicznych i pracowników niebędących nauczycielami.

Tak określone żądania ZNP mieszczą się w zakresie spraw, o które może toczyć się spór zbiorowy.

Dopuszczalne jest żądanie w sporze zbiorowym niedokonywania w okresie do 31 sierpnia 2022 roku wypowiedzeń stosunków pracy nauczycieli, wychowawców, innych pracowników pedagogicznych i pracowników niebędących nauczycielami. Na takim stanowisku stanął J. Żołyński stwierdzając, że „przedmiotem sporu zbiorowego mogą być warunki pracy, a za warunki pracy należy uznać także ochronę miejsc pracy.” (J. Żołyński, Pracodawca a związki zawodowe. Wybrane problemy zbiorowego prawa pracy. Zagadnienia prawne w pytaniach i odpowiedziach, wzory pism, Warszawa 2011, s. 33-34, 83-84).

Spór zbiorowy w obronie miejsc pracy jest również dopuszczalny w stosunku do osób, do których nie stosuje się procedury zwolnień grupowych (por. art. 11 ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników).

Oddziały ZNP domagają się również niedokonywania przez pracodawców w okresie do 31 sierpnia 2022 roku jednostronnych zmian na niekorzyść warunków pracy i niedokonywania zmian podmiotowych w stosunkach pracy nauczycieli, wychowawców, innych pracowników pedagogicznych i pracowników niebędących nauczycielami. W literaturze przedmiotu przyjmuje się, że „sens sporów zbiorowych wyraża się w zgłaszaniu przez pracowników żądań, które zmierzają do zaspokojenia ich interesów, polegających na korzystniejszym ukształtowaniu ich uprawnień bez ryzyka rozwiązania indywidualnych stosunków pracy. […] Pojęcie „warunki pracy” wymienione w art. 1 komentowanej ustawy [ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych – przyp. ZNP], które mogą stanowić przyczyny wystąpienia przez pracowników na drogę sporu zbiorowego, powinno być rozumiane jako wszelkie okoliczności, które mają wpływ na kształtowanie sytuacji prawnej pracownika ” (por. J. Wratny (red.), K. Walczak (red.), Zbiorowe prawo pracy. Komentarz. Warszawa 2009). Niewątpliwie korzystnym byłoby dla pracowników wymienionych w żądaniach Związku ustalenie, że we wskazanym okresie ich warunki pracy pozostałyby niepogorszone.

Trzecie żądanie struktur związkowych odnosi się do podwyższenia wynagrodzeń pracowników. „Z żądaniami podwyżek płacowych występują w Polsce przede wszystkim pracownicy sfery budżetowej. Żądania adresują wobec pracodawców bezpośrednich (jednostek budżetowych) oraz centralnych organów administracji rządowej, dysponujących środkami finansowymi, z których pokrywane są wynagrodzenia za pracę. Ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych nie zawiera żadnych unormowań, które mogłyby stanowić podstawę do uzależnienia wytaczania sporów zbiorowych przez pracowników od metod finansowania płac oraz od technik podejmowania decyzji w sprawach odnoszących się do uwzględnienia żądań pracowników zaangażowanych w spór zbiorowy. Z prawnego punktu widzenia nie do przyjęcia są najczęściej praktykowane sposoby obrony reprezentantów bezpośrednich pracodawców przed żądaniami podwyżek wynagrodzeń za pracę pracowników zatrudnionych w zakładach pracy zaliczanych do strefy budżetowej. Brak uprawnień dyrektorów zakładów pracy finansowanych z budżetu do podejmowania decyzji w sprawie dysponowania dodatkowymi środkami finansowymi, które powinny być przeznaczone na zaspokojenie żądań dotyczących podwyżek płacowych pracownikom strefy budżetowej, nie może być traktowany jako argument merytoryczny, którym mogą posługiwać się prawnicy zajmujący się zbiorowym prawem pracy. Spory zbiorowe i podejmowane w trakcie tych sporów akcje protestacyjne skierowane przeciwko pracodawcom oraz centralnym dysponentom centralnych funduszy państwowych mają ułatwić pracodawcy zaangażowanemu w spór zbiorowy zabezpieczenie środków finansowych na pokrycie zwiększonych świadczeń płacowych, jakich domagają się protestujący pracownicy” (J. Wratny (red.), K. Walczak (red.) op. cit.)

Kolejne żądanie Związku dotyczące wzrostu od 1 stycznia 2017 r. udziału wynagrodzenia zasadniczego w ogólnym wynagrodzeniu nauczycieli, wychowawców, innych pracowników pedagogicznych i pracowników niebędących nauczycielami również mieści się w zakresie sporu zbiorowego. Zdaniem J. Żołyńskiego „warunki płacy również nie zostały zdefiniowane w ustawie o sporach zbiorowych. Nie budzi jednak wątpliwości, że do tej kategorii należy zaliczyć:

– tworzenie i podział środków przeznaczonych na fundusz płac,

– tworzenie regulaminów płacowych (regulaminu wynagrodzeń, premiowania, nagród),

– ustalanie struktur wynagrodzeń,

– tworzenie układów zbiorowych pracy,

– dokonywanie podwyżek płac,

– zasady wartościowania pracy.”

(J. Żołyński, Ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. Komentarz. Wzory pism, WKP 2012).

Żądania oddziałów ZNP kierowane są do pracodawców, ponieważ zgodnie z art. 1 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych spór zbiorowy jest prowadzony z pracodawcą lub pracodawcami. „W rozumieniu art. 3 KP pracodawcą jest podmiot – jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna zatrudniająca pracowników (bliżej zob. A. M. Świątkowski, Kodeks pracy. Komentarz, op. cit., s. 11–12). Podmioty zewnętrzne wobec pracodawcy [np. organy prowadzące szkoły, czy Minister Edukacji Narodowej – przyp. ZNP] nie mogą być więc formalnie stronami sporów zbiorowych, nawet jeżeli są – ze względu na finansowanie pracodawców – bezpośrednio zainteresowane sprawami, które stanowią przedmiot tych sporów. […] W świetle obowiązujących przepisów zbiorowego prawa pracy adresatami sporów zbiorowych nie mogą być formalnie jednostki organizacyjne władzy lub administracji państwowej niewystępujące w roli pracodawców” (J. Wratny (red.), K. Walczak (red.), op. cit.). Mając powyższe na uwadze informujemy, że pracodawca (szkoła, placówka oświatowa oraz ich zespoły, reprezentowana przez dyrektora) ma obowiązek niezwłocznego przystąpienia do rokowań, ponieważ zgłoszenie sporu zbiorowego spełnia wymagania wynikające z art. 7 ust. 1 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych – swoim zakresem obejmuje sprawy określone w art. 1 tej ustawy.

Podkreślamy, że ZNP nie prowadzi sporu zbiorowego z rządem, ani Ministrem Edukacji Narodowej. Należy jednak zaznaczyć, że zdaniem części ekspertów zbiorowego prawa pracy i taki spór byłby legalny. Jak wskazuje Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu orzeczenia z 24 lutego 1997 r., sygn. K 19/96 „możliwe jest też wykorzystanie strajku, który – choć formalnie skierowany przeciwko „bezpośrednim pracodawcom” – nie będzie bez wpływu na rokowania związków zawodowych z ministrem prowadzone w trybie kodeksu pracy. Tego typu sytuacje nie są obce praktyce życia społecznego.” Natomiast dr M. Kurzynoga wskazuje, że „pomimo iż prawo polskie wyklucza jednostki samorządu terytorialnego oraz państwo jako adresatów żądań strajkowych, taka akcja strajkowa w świetle unormowań międzynarodowych jest legalna. Jest to tym bardziej uzasadnione, że w pewnych sytuacjach domaganie się spełnienia postulatów od władzy publicznej jest jedyną skuteczną metodą osiągnięcia żądań.” (por. M. Kurzynoga, Warunki legalności strajku, Warszawa 2011, s. 126 i nast.).

Przypominamy, że zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych każdy, kto w związku z zajmowanym stanowiskiem lub pełnioną funkcją przeszkadza we wszczęciu lub w prowadzeniu w sposób zgodny z prawem sporu zbiorowego, lub nie dopełnia obowiązków określonych w tej ustawie podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. „Komentowany przepis art. 26 ust. 1 pkt 1 SpZbU [ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych – przyp. ZNP] penalizuje wszystkie przypadki utrudniania lub uniemożliwiania wszczęcia lub prowadzenia rokowań, mediacji, ewentualnie arbitrażu i strajku […] przez każdą osobę, która z racji oficjalnie wykonywanych obowiązków ma możliwość wywierania wpływu na uregulowane w ustawie o rozwiązywaniu sporów zbiorowych metody rozstrzygania, zarówno w drodze pokojowej, jak i poprzez stosowanie presji na pracodawcę, sporu zbiorowego. […] Dokonując systematycznego przeglądu przepisów ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, można stwierdzić, iż o naruszeniu powyższego obowiązku można pisać w razie: […] niepodjęcia przez pracodawcę niezwłocznie rokowań w celu rozwiązania sporu zbiorowego w drodze porozumienia i/lub niepowiadomienia o sporze zbiorowym właściwego okręgowego inspektora pracy (art. 8); odmowie podpisania przez pracodawcę protokołu rozbieżności po zakończeniu rokowań (art. 9).” (J. Wratny (red.), K. Walczak (red.) op. cit.).

Stanowisko takie potwierdził Główny Inspektor Pracy w sprawozdaniu z działalności Państwowej Inspekcji Pracy za 2008 rok stwierdzając (w odniesieniu do wówczas prowadzonego sporu zbiorowego): „Oprócz żądania podwyższenia wynagrodzeń, zarządy oddziałów ZNP reprezentujące w sporach pracowników jednostek oświatowych (szkół, przedszkoli) domagały się utrzymania warunków pracy i płacy wynikających z Karty nauczyciela oraz zachowania dotychczasowych uprawnień emerytalnych przez nauczycieli. Żądania te zmierzały do wprowadzenia zmian systemowych, nie były możliwe do zrealizowania na poziomie szkół i innych placówek oświatowych.

Spełnienie oczekiwań związków zawodowych mogłoby nastąpić dopiero w wyniku działań legislacyjnych, a więc wykraczało poza zakres kompetencji pracodawców. Pracodawcy byli jednak zobligowani przepisami ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych do rozpoczęcia negocjacji oraz powiadamiania okręgowych inspektorów pracy o powstaniu sporów zbiorowych. Pomimo iż rokowania – z uwagi na przedmiot żądań – z góry były skazane na niepowodzenie, wejście w spór zbiorowy umożliwiło związkom zawodowym pracowników oświaty zastosowanie legalnej formy nacisku jakim jest strajk” (str. 24 sprawozdania Generalnego Inspektora Pracy Tadeusza Zająca za rok 2008).

Mając na uwadze powyższe, nie tylko podał Pan na stronie Kuratorium Oświaty w Opolu nieprawdziwe informacje, ale wprowadził Pan również w błąd dyrektorów szkół, przedstawicieli organów prowadzących szkoły (przedmiotowa informacja zawarta jest w zakładce „Dyrektorzy i organy prowadzące”) i wszystkich odwiedzających witrynę internetową. Zarzucił Pan również Związkowi Nauczycielstwa Polskiego podżeganie osób pełniących funkcje w jego strukturach terenowych do popełnienia przestępstwa stypizowanego w art. 26 ust. 2 ustawy z 23 maja 1991 roku o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, zgodnie z którym karze grzywny albo karze ograniczenia wolności podlega ten, kto kieruje strajkiem lub inną akcją protestacyjną zorganizowaną wbrew przepisom ustawy.

Rozpowszechnianie ww. nieprawdziwych informacji narusza dobra osobiste Związku Nauczycielstwa Polskiego, tj. dobre imię, wiarygodność, wizerunek i renomę Związku i naraża ZNP na utratę zaufania niezbędnego do prowadzenia działalności związkowej. W świetle powyższego wezwanie ZNP należy uznać za konieczne i uzasadnione.

Opiniowanie nowych sieci szkolnych

Informacja dla prezesów ZNP opiniujących projekty uchwał dot. sieci szkolnych

Koleżanka/Kolega

Prezes Oddziału ZNP

– wszyscy –

INFORMACJA DLA PREZESÓW ODDZIAŁÓW ZNP

OPINIUJĄCYCH PROJEKTY UCHWAŁ DOTYCZĄCE SIECI SZKOLNYCH

Z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika jednoznacznie, że każdy uczeń ma prawo do szkoły prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego. Prawo to jest gwarantowane, nałożonym na każdą jednostkę samorządu terytorialnego obowiązkiem objęcia całego jej obszaru obwodami szkół samorządowych. W jednym z najnowszych wyroków, który został wydany w dniu 4 listopada 2016 r. (sygn. akt I OSK 1389/16) Naczelny Sąd Administracyjny wskazał co następuje:

„Przepis art. 17 ust. 4 nie może być wykładany w sposób sprzeczny z ustrojową normą art. 5 ust. 5 ustawy o systemie oświaty, stanowiącą, że zakładanie i prowadzenie m.in. publicznych szkół podstawowych oraz gimnazjów, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych, szkół artystycznych oraz szkół przy zakładach karnych, zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, należydo zadań własnych gmin. Jest to, zgodnie z art. 104 ust. 1 ustawy o systemie oświaty w związku z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, zadanie o charakterze obowiązkowym. Tego obowiązku gminy nie może zastąpić rozwiązanie polegające na powierzeniu wykonywania zadań w zakresie zakładania i prowadzenia placówek oświatowych innemu podmiotowi (por. wyrok NSA z dnia 9 lutego 2006 r., sygn. akt I OSK 1372/05; wyrok NSA z dnia 5 grudnia 2006 r., sygn. akt I OSK 1377/06).

W konsekwencji, dzieci mają prawo do edukacji w publicznej szkole podstawowej prowadzonej przez gminę. Możliwość spełniania przez dzieci obowiązku szkolnego w szkole publicznej prowadzonej przez podmiot inny, niż gmina nie jest obowiązkiem, ale uprawnieniem, wynikającym z art. 16 ust. 5 ustawy o systemie oświaty. Obwody szkół publicznych (podstawowych i gimnazjów, w tym przypadku szkoły podstawowej i gimnazjum) prowadzonych przez gminę powinny zatem obejmować teren gminy.

Mając na uwadze powyższe, Oddziały ZNP na terenie działania których organy stanowiące j.s.t. przyjmą uchwałę ustalającą sieć szkolną, gdzie część obszaru j.s.t. nie będzie pokryta obwodami szkół samorządowych, a jedynie obwodami szkół prowadzonych przez podmioty prywatne (np. spółki prawa handlowego, stowarzyszenia, fundacje) winny wnioskować:

1) do właściwego miejscowo wojewody o wyeliminowanie takiej uchwały z obrotu prawnego

lub

2) do właściwego miejscowo prokuratora rejonowego o podjęcie działań zmierzających do wyeliminowania takiej uchwały z obrotu prawnego.

Z poważaniem,

(-) Sławomir Broniarz

Prezes ZNP

WYROK NSA z 4.11.2016

ZNP wspiera nauczycielki z Zabrza

Wg ZNP, nie było podstaw do wszczynania postępowań dyscyplinarnych wobec nauczycielek.

Od początku pomagaliśmy nauczycielkom z Zespołu Szkół Specjalnych nr 39 w Zabrzu, które staną przed komisją dyscyplinarną przy Wojewodzie Śląskim. Dzisiaj pragnę wyrazić dalszą gotowość udzielenia im wsparcia.

Pozwolę sobie przypomnieć, że zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami, nauczyciele podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej tylko za uchybienia godności zawodu nauczyciela lub obowiązkom określonym w art. 6 Karty Nauczyciela, a każdy ma prawo do wyrażania swoich poglądów (Konstytucja RP).

ZNP nie widzi podstaw do wszczynania postępowań dyscyplinarnych wobec nauczycielek, wyrażających swoje poparcie dla utrzymania rozwiązań prawnych obowiązujących w Polsce od prawie 20 lat.

Jednocześnie Związek będzie z uwagą śledził przebieg postępowań dyscyplinarnych. W przypadku negatywnego rozstrzygnięcia dla nauczycielek, deklarujemy pomoc w sporządzeniu odwołań tak, aby sprawa została zbadana przez niezawisły sąd.

Proszę o wyrażenie solidarności z nauczycielkami z Zabrza.

Sławomir Broniarz /-/

Prezes ZNP

Portal Tygodnika Solidarność przeprasza ZNP

Tysol

TYSOL Sp. z o.o. wydawca Tygodnika Solidarność przeprasza ZNP za zamieszczenie nieprawdziwej informacji na portalu tysol.pl i usuwa nieprawdziwą wiadomość ze swoich stron.

Jest to odpowiedź na poniższe wezwanie ZNP.

TYSOL Sp. z o.o.

Wały Piastowskie 24

80-855 Gdańsk

Związek Nauczycielstwa Polskiego wzywa niniejszym TYSOL Sp. z o.o., jako wydawcę portalu internetowego tysol.pl oraz Tygodnika Solidarność do zaprzestania naruszania dóbr osobistych ZNP, tj. dobrego imienia, wiarygodności, wizerunku i renomy Związku oraz do usunięcia skutków tych naruszeń, w sposób wskazany poniżej.

Związek Nauczycielstwa Polskiego wzywa TYSOL Sp. z o.o. do złożenia na własny koszt oświadczenia następującej treści:

„TYSOL Sp. z o.o. oświadcza, że nieprawdziwa jest informacja zamieszczona na portalu tysol.pl w artykule pt.: „Tego jeszcze nie było – flaga narodowa jako wycieraczka do butów”, w myśl której podczas manifestacji zorganizowanej przez Związek Nauczycielstwa Polskiego flaga narodowa została rzucona na kopiec usypany z kredy. Za podanie nieprawdziwej i naruszającej dobra osobiste ZNP informacji ,TYSOL Sp. z o.o. Związek Nauczycielstwa Polskiego przeprasza.”, poprzez jego opublikowanie na głównej stronie portalu tysol.pl, taką samą czcionką jak artykuł w którym zawarto ww. nieprawdziwą informację, na okres 7 dni, nie później niż w ciągu 3 dni od dnia otrzymania niniejszego pisma.

ZNP wzywa TYSOL Sp. z o.o. do usunięcia z artykułu zamieszczonego na portalu www.tysol.pl pt. „Tego jeszcze nie było – flaga narodowa jako wycieraczka do butów”, następującego fragmentu: „Przypomnę dwa fakty. Manifestacja ZNP pod URM-em, gdzie na stos kredy ktoś bezmyślny rzucił polską flagę.”, nie później niż w ciągu 24 godzin od chwili otrzymania niniejszego pisma.

Informujemy, że w przypadku nieuwzględnienia ww. wezwań, Związek Nauczycielstwa Polskiego skieruje sprawę na drogę postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

W artykule zamieszczonym na portalu tysol.pl Janusz Wolniak stwierdza co następuje: „Przypomnę dwa fakty. Manifestacja ZNP pod URM-em, gdzie na stos kredy ktoś bezmyślny rzucił polską flagę.”

Twierdzenie Janusza Wolniaka, że w trakcie manifestacji zorganizowanej przez ZNP doszło do rzucenia flagi Rzeczypospolitej Polskiej na kopiec kredy jest nieprawdziwe. Potwierdza to pismo Komendanta Stołecznego Policji z dnia 28 grudnia 2016 r. oraz pismo Komendanta Rejonowego Policji KRP Warszawa I z dnia18 stycznia 2017 r., jak również oświadczenie firmy sprzątającej kopiec usypany z kredy z dnia 21 listopada 2016 r.

Janusz Wolniak podając ww. wskazane nieprawdziwe informacje, nie tylko wprowadził czytelników portalu tysol.pl w błąd, ale de facto zarzucił uczestnikom manifestacji zorganizowanej przez Związek Nauczycielstwa Polskiego popełnienie przestępstwa stypizowanego w art. 137 § 1 Kodeksu karnego. Art. ten stanowi bowiem, że kto publicznie znieważa, niszczy, uszkadza lub usuwa godło, sztandar, chorągiew, banderę, flagę lub inny znak państwowy podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Załączniki

1) pismo Komendanta Stołecznego Policji z dnia 28 grudnia 2016 r.

2) pismo Komendanta Rejonowego Policji KRP Warszawa I z dnia18 stycznia 2017 r.,

3) oświadczenie firmy sprzątającej kopiec usypany z kredy z dnia 21 listopada 2016 r.

TYSOL Sp. z o.o przeprasza ZNP za zamieszczenie nieprawdziwej informacji na portalu tysol.pl TUTAJ.

Musicie to przeczytać!

10 zarzutów pod adresem nowej podstawy programowej (m.in. przeładowane materiałem, za dużo wiedzy encyklopedycznej, brak korelacji między przedmiotami). Polecamy artykuły Głosu Nauczycielskiego: „Czego szkoła (nie) nauczy?” oraz „Szkoła na fundamentach”.

Polecamy także:

Temat z okładki: Nauczyciele przyrody + nowe kwalifikacje = (możliwe) kłopoty

Zmiany z powodu nowych „ramówek” czekają wszystkich. Największe – nauczycieli przyrody. Przedmiot ten prawie zniknie ze szkół! W podstawówce będą: geografia, biologia, chemia i fizyka. Kto będzie mógł ich uczyć? MEN nie przygotowało żadnych rozwiązań, które pomogłyby nauczycielom przyrody dostosować swoje kwalifikacje do zmienionych „ramówek”. Więcej w Głosie Nauczycielskim nr 7 z 15 lutego br.

Oprócz tego w numerze:

■ Komu zaszkodzi nowa podstawa programowa? Projekt podstawy jest niespójny, chaotyczny, to próba budowania „szkoły niewydolnej kształceniowo” – ostrzegają eksperci.

■ Szkoła na fundamentach PRL i ignorancji – projekt podstawy programowej w części polonistycznej ocenia prof. Sławomir Jacek Żurek, literaturoznawca z KUL.

■ Trudny temat: rodzina alkoholowa. Jak pomóc dziecku zagubionemu?

■ Psychoterapia w szkole. W naszym poradniku Magdalena Goetz pisze o analizie zachowań oraz przedstawia przydatne praktyczne wzory kształtowania zachowań.

■ „Bliżej prawa”: Uzupełnienie dla wszystkich, godziny ponadwymiarowe, awans zawodowy, urlop zdrowotny – co czeka nauczycieli wygaszanych gimnazjów w okresie przejściowym?; Ustalanie prawa do „trzynastki”; Kadra kierownicza szkół a reforma edukacji.

Głos Nauczycielski numer 7 z 15 lutego br.

Prenumerata EWYDANIE

Waloryzacja wynagrodzeń nauczycieli

Wynagrodzenie zasadnicze w poszczególnych grupach wzrośnie od 20 do 40 złotych brutto.

17 lutego 2017 r. w gmachu MEN odbyło się spotkanie przedstawicieli Ministerstwa Edukacji Narodowej ze związkami zawodowymi dotyczące rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie MEN w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli (…).

W spotkaniu uczestniczyła wiceminister Teresa Wargocka oraz inni pracownicy MEN, przedstawiciele: FZZ, NSZZ Pracowników Schronisk dla Nieletnich i Zakładów Poprawczych, Związku Zawodowego „Rada Poradnictwa” oraz Związku Nauczycielstwa Polskiego. W posiedzeniu nie wzięli udziału przedstawiciele NSZZ „Solidarność”.

Przedmiotem dyskusji była zaproponowana przez MEN zmiana w załączniku do rozporządzenia – tabeli określającej wysokość minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego, mających obowiązywać od 1 stycznia 2017 r. Ministerstwo dokonało zmiany w tabeli, mnożąc stawki dotychczas obowiązujące wskaźnikiem waloryzującym w wysokości 1,3%, co w przeliczeniu na złotówki spowodowało podniesienie stawek wynagrodzenia zasadniczego w poszczególnych grupach od 20 do 40 złotych brutto.

Związek Nauczycielstwa Polskiego (jak i pozostałe uczestniczące w spotkaniu związki), negatywnie ocenił propozycję ministerstwa, która ustala wynagrodzenie nauczyciela stażysty z tytułem magistra na kwotę niecałe 300 złotych większą od wynagrodzenia minimalnego w kraju, a dla nauczyciela z tytułem licencjata i przygotowaniem pedagogicznym – o 19 złotych przekraczającą minimalne wynagrodzenie. ZNP zwrócił też uwagę na stawki wynagrodzenia w grupie 3 i 4 tabeli, wskazując, iż wśród osób otrzymujących takie wynagrodzenie będą także nauczyciele kształcenia zawodowego, a więc tego działu, któremu minister edukacji zapowiedziała nadanie wysokiej rangi.

Oprócz uwag do stawek w tabeli, ZNP kierował do MEN pytania o zapewnienie środków finansowych w subwencji na realizację waloryzacji, całkowity koszt waloryzacji i liczbę nauczycieli na których kwota w subwencji została skalkulowana. Z wypowiedzi wiceminister Teresy Wargockiej oraz innych pracowników MEN wynikało, że nie ma żadnych możliwości zmiany zaproponowanych stawek w tabeli, gdyż większość dodatków płacowych obliczana jest od wynagrodzenia zasadniczego, zatem wymuszałoby to wzrost wynagrodzenia poza ustalony poziom waloryzacji.

Na spotkaniu wymieniano także uwagi dotyczące ewentualnych zmian w systemie wynagradzania nauczycieli, w tym między innymi dodatków za trudne warunki pracy oraz średnich wynagrodzeń.

Osobną kwestią, niezwiązaną z tematyką posiedzenia, ale nie mniej ważną, była sprawa opiniowania przez związki zawodowe uchwał JST w sprawie projektu dostosowania sieci szkół do nowego ustroju szkolnego, w tym zwłaszcza problem braku w uchwałach spraw pracowniczych, czyli w konsekwencji wykluczenia możliwości odniesienia się przez związki zawodowe do kwestii będących przedmiotem ich zainteresowania i działania.

Opinia ZNP do projektu rozporządzenia

Warszawa, 20 lutego 2017 r.

Anna Zalewska

Minister Edukacji Narodowej

W nawiązaniu do pisma z dnia 24 stycznia 2017 r. skierowanego do Związku Nauczycielstwa Polskiego przez Ministerstwo Edukacji Narodowej dotyczącego projektu rozporządzenia w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, ogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagradzania za pracę w dniu wolnym od pracy, Związek przedstawia następujące stanowisko.

Uwagi ogólne i postulaty

Związek Nauczycielstwa Polskiego podnosi, że wysokość planowanego wzrostu stawek wynagrodzenia zasadniczego, oscylującego miedzy 20 zł a 40 zł, jest całkowicie nie do zaakceptowania. Biorąc pod uwagę, że przez ostanie kilka lat nie dokonano jakichkolwiek podwyżek wynagrodzeń nauczycielskich, zaproponowane wzrost wynagrodzenia zasadniczego – zdaniem ZNP – uwłacza godności zawodu nauczyciela.

Zawód nauczyciela jest zawodem zaufania społecznego, wobec którego zostały zakreślone wysokie standardy etyczne, jak również wymogi dotyczące kwalifikacji oraz konieczność nieustannego doskonalenia zawodowego. Za szczególnymi wymogami dotyczącymi standardów wykonywania zawodu nauczycielskiego nie idzie jednak troska o należyte wynagradzanie nauczycieli. Niestety – wskazanie, że w sześciu przypadkach stawki wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli są niższe niż kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę, ukazuje lekceważący stosunek kolejnych ekip rządowych do zawodu nauczyciela.

Porównując stawkę minimalnego wynagrodzenia za płacę ustaloną w 2017 r. w wysokości 2000 zł do stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli doskonale widać, że aż w sześciu przypadkach wynagrodzenie to jest niższe niż kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę (w tym nauczyciela mianowanego w kategorii „pozostałe wykształcenie”). Stawki wynagrodzenia minimalnego dla nauczyciela stażysty (1533 zł) i dla nauczyciela kontraktowego (1568 zł) w kategorii „pozostałe wykształcenie” zostały określone w wysokości odpowiednio 467 zł i 432 zł niższej od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę w roku 2017.

Zdaniem ZNP w przypadku nauczycieli stażystów i kontraktowych nie ma możliwości skompensowania stawek wynagrodzenia zasadniczego innymi składnikami wynagrodzenia (dodatkiem za wysługę lat, funkcyjnym, godzinami ponadwymiarowymi) do wysokości minimalnego wynagrodzenia za płacę, gdyż nauczyciele ci albo nie nabywają prawa do określonych składników, albo nie mają doświadczenia do wykonywania określonej pracy.

W związku z powyższym ZNP żąda zdecydowanego zwiększenia stawek wynagrodzenia zasadniczego, które zostały ustalone w stawkach niższych niż kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę, obowiązująca w 2017 r.

Szczegółowepropozycje zmian treści rozporządzenia

Rozporządzenie płacowe nauczycieli wymaga wprowadzenia kilku zmian, których brak – zdaniem ZNP – powoduje naruszanie uprawnień nauczycieli do przysługującego im wynagrodzenia.

W rozporządzeniu płacowym należy wprowadzić minimalne stawki dodatków do wynagrodzenia w zakresie składników, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 i pkt 4 KN. Obecnie wysokość stawek dodatków oraz szczegółowe warunki przyznawania tych dodatków określa organ samorządu terytorialnego w stosownej uchwale, zawierającej regulamin wynagradzania. Jednakże często wysokość dodatków określana jest w przedziale od 0%, co faktycznie oznacza pozbawienie nauczyciela prawa do danego dodatku.

Tymczasem takie działanie jednostek samorządu terytorialnego stoi w sprzeczności z zakresem delegacji, o której mowa w art. 30 ust. 6 KN. Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą sądów administracyjnych, zawarte w art. 30 ust. 6 KN upoważnienie w żadnym przypadku nie oznacza, że organ stanowiący gminy może decydować, kto i kiedy zachowuje prawo do wynagrodzeń, a kiedy je traci.[1]Z tego względu należy wprowadzić normatywne regulacje dotyczące minimalnych stawek dodatków do wynagrodzenia, aby uniknąć naruszania uprawnień pracowniczych w treści aktów prawa miejscowego.

W treści § 2 rozporządzenia płacowego należy wprowadzić regulację umożliwiającą obliczenie stawki osobistego zaszeregowania w przypadku nauczycieli realizujących obowiązkowe pensum na podstawie art. 42 ust. 3 i 4a KN. Obecnie obowiązujące normy prawne nie definiują pojęcia „stawki osobistego zaszeregowania” nauczyciela realizującego obowiązkowy wymiar zajęć określony w art. 42 ust. 3 lub ust. 7 KN (konkretny wymiar wynika z treści umowy o pracę/aktu mianowania).

Zatem aby ustalić wysokość stawki wynagrodzenia zasadniczego za jedną godzinę przeliczeniową dla nauczycieli realizujących tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin, o którym mowa w art. 42 ust. 3 KN, należy podzielić odpowiednią minimalną stawkę wynagrodzenia zasadniczego nauczyciela wynikającą z tabeli ww. rozporządzenia, przez miesięczną liczbę godzin będącą wynikiem pomnożenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin, o którym mowa w art. 42 ust. 3 lub ust. 7 KN, przez 4,16 – z zaokrągleniem do pełnych godzin, w ten sposób, że czas zajęć do 0,5 godziny pomija się, a co najmniej 0,5 godziny liczy się za pełną godzinę.

Następnie stawkę wynagrodzenia zasadniczego zawartą w tabeli znajdującej się w załączniku do rozporządzenia płacowego nauczycieli (z uwzględnieniem stopnia awansu zawodowego i stopnia wykształcenia) dzieli się przez wskazaną liczbę miesięczną godzin pensum.

Tak ustalona stawka osobistego zaszeregowania stanowi np. podstawę do ustalenia wynagrodzenia z tytułu pracy w godzinach ponadwymiarowych, jak również „standardową” stawkę wynagrodzenia za godzinę pracy nauczyciela. Niezależnie od tego jakiego rodzaju zajęcia nauczyciel będzie realizował w ramach pracy np. w godzinach ponadwymiarowych, to zastosowanie będzie miała jedna stawka zaszeregowania osobistego.

ZNP występuje z postulatem zmiany § 5 pkt 2 lit. a rozporządzenia płacowego w zakresie zagwarantowania nauczycielom wychowania przedszkolnego prawa do dodatku z tytułu sprawowania funkcji wychowawcy oddziału. Dodatek funkcyjny jest dodatkiem określonym w treści pragmatyki nauczycielskiej. Jest on elementem wynagrodzenia nauczycieli sprawujących określoną funkcję.

Z utrwalonej linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego[2] wynika, że wyłączenie wychowawców w przedszkolach z prawa do dodatku funkcyjnego prowadzi do nieuzasadnionego zróżnicowania nauczycieli charakteryzujących się tę samą cechą prawnie relewantną, podczas gdy intencją prawodawcy było jednolite traktowanie wychowawców.

W związku z tym Związek Nauczycielstwa Polskiego występuje do resortu edukacji, o wprowadzenie korekty w § 5 pkt 2 lit. a – w taki sposób, aby wychowawcy oddziału przedszkolnego również zostali objęci ww. normą.

Przepisy pragmatyki nauczycielskiej nie określają zasad obliczania godzin ponadwymiarowych w tygodniach w których przypadają dni usprawiedliwionej nieobecności w pracy nauczyciela, dni ustawowo wolne od pracy, dodatkowe dni wolne od zajęć dydaktycznych zarządzone przez dyrektora szkoły, oraz w tygodniach, w których zajęcia rozpoczynają się lub kończą w środku tygodnia. Często prowadzi to do utraty prawa do wynagrodzenia z tytułu pracy w godzinach ponadwymiarowych.

W art. 30 ust. 6 pkt 2 KN stwierdza się, że organ prowadzący określa w uchwale szczegółowe warunki obliczania i wypłacania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe. Tak więc warunki obliczania wynagrodzenia z tytułu godzin ponadwymiarowych określa regulamin wynagradzania, podejmowany w trybie uchwały przez organ prowadzący szkołę będący jednostką samorządu terytorialnego. W przypadku szkół samorządowych nie ma więc ogólnie wiążącego (tj. obejmującego swoim obowiązywaniem cały kraj) aktu prawnego, który regulowałby omawianą kwestię.

Zgodnie z obowiązującym prawem każdy organ prowadzący przyjmuje własne sposoby obliczania wynagrodzenia z tytułu godzin ponadwymiarowych – czasami kopiując regulacje z § 6 ust. 5 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 3 kwietnia 2009 r. w sprawie dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw dla nauczycieli zatrudnionych w szkołach prowadzonych przez organy administracji rządowej (Dz.U. z 2009 r. Nr 60 poz. 494). Dla ustalenia wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe w tygodniach, w których przypadają dni usprawiedliwionej nieobecności w pracy nauczyciela lub dni ustawowo wolne od pracy, oraz w tygodniach, w których zajęcia rozpoczynają się lub kończą w środku tygodnia – za podstawę ustalenia liczby godzin ponadwymiarowych przyjmuje się tygodniowy obowiązkowy wymiar zajęć określony w art. 42 ust. 3 lub ustalony na podstawie art. 42 ust. 7 KN, pomniejszony o 1/5 tego wymiaru (lub 1/4, gdy dla nauczyciela ustalono czterodniowy tydzień pracy) za każdy dzień usprawiedliwionej nieobecności w pracy lub dzień ustawowo wolny od pracy. Liczba godzin ponadwymiarowych, za które przysługuje wynagrodzenie w takim tygodniu, nie może być jednak większa niż liczba godzin przydzielonych w planie organizacyjnym.

Na tej podstawie każdy dzień wolny obniża obowiązkowe pensum o 1/5. Po zmniejszeniu obowiązkowego pensum zajęć w ww. sposób uzyskujemy obowiązujący wymiar zajęć w danym tygodniu. Odnosząc ten wymiar do liczby godzin faktycznie przepracowanych przez nauczyciela w danym tygodniu – uzyskujemy w ten sposób liczbę godzin ponadwymiarowych, a tym samym wysokość wynagrodzenia z tego tytułu.

Przepisy te były jednak w niektórych przypadkach podważane przez wojewodów i sądy administracyjne. Z tego względu obowiązujący stan prawny nie sprzyja jasności i jednolitości regulacji w tym zakresie.

Stanowisko Departamentu Strategii Ministerstwa Edukacji Narodowej z 27 stycznia 2009 r. (sygn. DS-WPZN-RD-400-66/09) zawiera jasną dyspozycję, iż za nieprzepracowane godziny ponadwymiarowe wynagrodzenie się nie należy. Jednak opinia ta nadal nie rozwiewa wątpliwości dotyczących ustalenia wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe w tygodniach, w których przypadają dni usprawiedliwionej nieobecności w pracy nauczyciela, dni ustawowo wolne od pracy, dodatkowe dni wolne od zajęć dydaktycznych zarządzone przez dyrektora szkoły, oraz w tygodniach, w których zajęcia rozpoczynają się lub kończą w środku tygodnia. Żeby ustalić bowiem, że nauczyciel faktycznie nie zrealizował godzin ponadwymiarowych, należy najpierw ustalić czy i w jakim wymiarze w danym tygodniu one wystąpiły lub nie.

Stanowisko resortu edukacji nie odnosi się do tej kwestii; nie w każdym bowiem przypadku niezrealizowanie części obowiązkowego tygodniowego pensum musi się przecież wiązać z niezrealizowaniem wszystkich przydzielonych nauczycielowi godzin ponadwymiarowych. Stąd istnieje konieczność określania w regulaminach wynagradzania sposobu obliczania godzin ponadwymiarowych w tygodniach, w których przypadają dni usprawiedliwionej nieobecności w pracy nauczyciela lub dni ustawowo wolne od pracy, oraz w tygodniach, w których zajęcia rozpoczynają się lub kończą w środku tygodnia.

Tak więc, aby obliczyć wynagrodzenie z tytułu godzin ponadwymiarowych w tygodniach w których przypadają dni wolne od pracy, przede wszystkim należy odnieść się do treści uchwały zawierającej regulamin wynagradzania nauczycieli. Jeżeli jednak takich regulacji uchwała ta nie zawiera, jedynym sensowym rozwiązaniem jest zastosowanie innych przepisów na zasadzie analogii (analogia iuris). Najbliższym systemowo przepisem jest przywołany powyżej § 6 ust. 5 rozporządzenia z dnia 3 kwietnia 2009 r. Jest to analogia wymuszona wystąpieniem luki prawnej przy jednoczesnym zobowiązaniu pracodawcy do obliczenia i wypłaty wynagrodzenia, zaś z drugiej strony ustawowego prawa pracownika do otrzymania wynagrodzenia (które jest ogólną zasadą prawa pracy).

Lukę prawną należy usunąć przez nowelizację § 2 – przez dodanie ustępu 4 w brzmieniu:

„Dla ustalenia wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe w tygodniach, w których przypadają dni usprawiedliwionej nieobecności w pracy nauczyciela, dni ustawowo wolne od pracy, dodatkowe dni wolne od zajęć zarządzone przez dyrektora szkoły, oraz w tygodniach, w których zajęcia rozpoczynają się lub kończą w środku tygodnia – za podstawę ustalenia liczby godzin ponadwymiarowych przyjmuje się tygodniowy obowiązkowy wymiar zajęć określony w art. 42 ust. 3 lub ustalony na podstawie art. 42 ust. 7 Karty Nauczyciela, pomniejszony o 1/5 tego wymiaru (lub ¼, gdy dla nauczyciela ustalono czterodniowy tydzień pracy) za każdy dzień usprawiedliwionej nieobecności w pracy, dzień ustawowo wolny od pracy lub dodatkowy dzień wolny od zajęć zarządzony przez dyrektora szkoły”.

Wprowadzenie tego zapisu ujednolici zakres uprawnień pracowniczych nauczycieli zatrudnionych w szkołach prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego i szkołach prowadzonych przez administrację rządową. Regulacji takiej nie można wprowadzić do treści regulaminów wynagradzania, ponieważ zapisy te są uchylane przez wojewodów w toku nadzoru instancyjnego (przekroczenie delegacji ustawowej do wydania aktu wykonawczego).

Istnieje także pilna potrzeba ujednolicenia treści rozporządzenia dotyczącego zakresu prac uprawniających nauczycieli do dodatku z tytułu trudnych warunków pracy. W szczególności chodzi tu o nauczycieli pracujących w oddziałach integracyjnych.

W art. 34 KN stwierdza się, że nauczycielom pracującym w trudnych lub uciążliwych dla zdrowia warunkach przysługuje z tego tytułu dodatek za warunki pracy. Z kolei w art.1 ust.1 pkt 1 KN zawarto zasadę, że ustawie podlegają nauczyciele, wychowawcy i inni pracownicy pedagogiczni. Definicję pojęcia „nauczyciel” zawiera art. 3 pkt 1 KN, który stwierdza, że ilekroć w ustawie jest mowa o nauczycielach bez bliższego określenia – rozumie się przez to nauczycieli, wychowawców i innych pracowników pedagogicznych.

W związku z treścią norm wskazanych powyżej należy powiedzieć, że kategoria nauczycieli oddziałów integracyjnych w całości podlega przepisom Karty Nauczyciela, w tym regulacjom uprawniającym do wypłaty dodatku z tytułu trudnych warunków pracy – o których mowa w art. 34 KN.

Rozporządzenie płacowe nauczycieli w§ 8 określa rodzaje prac zaliczanych do kategorii wykonywanych w trudnych warunkach. Zalicza się do nich prowadzenie przez nauczycieli zajęć rewalidacyjno-wychowawczych z dziećmi i młodzieżą upośledzonymi umysłowo w stopniu głębokim, zajęć dydaktycznych i wychowawczych w specjalnych przedszkolach (oddziałach), szkołach (oddziałach) specjalnych oraz prowadzenie indywidualnego nauczania dziecka zakwalifikowanego do kształcenia specjalnego.

Zgodnie z treścią art. 71b ust.2a ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz.U. z 2015 r. poz. 2156 ze zm.) – dalej u.s.o., w przedszkolach, i szkołach podstawowych, w tym specjalnych, mogą być tworzone zespoły wczesnego wspomagania rozwoju dziecka w celu pobudzania psychoruchowego i społecznego rozwoju dziecka, od chwili wykrycia niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole, prowadzonego bezpośrednio z dzieckiem i jego rodziną.

Wydane na podstawie art. 71b ust. 7 pkt 2 u.s.o rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 lipca 2015 r.w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1113) określa warunki organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie, wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy. Zgodnie z § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia kształcenie dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie organizuje się na każdym etapie edukacyjnym, w integracji z pełnosprawnymi rówieśnikami, w środowisku najbliższym ich miejsca zamieszkania.

Z tak przedstawionego stanu prawnego wynika brak jednolitości przepisów dotyczących prac uprawniających do dodatku z tytułu trudnych warunków z zasadami dotyczącymi organizacji kształcenia wymagającego specjalnych metod pracy, określonych w rozporządzeniu MENiS z dnia 31 stycznia 2005 r. w sprawie wysokości minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieliogólnych warunków przyznawania dodatków do wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagradzania za pracę w dniu wolnym od pracy iz dnia 24 lipca 2015 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych.

W związku z powyższym należy wprowadzić zmianę do treści § 8 pkt 8 rozporządzenia płacowego z dnia 31 stycznia 2005 r. zmierzającą do objęcia oddziałów integracyjnych zakresem działania tego przepisu.

Treść proponowanej zmiany – w § 8 pkt 8 otrzymuje brzmienie:

„8) zajęć dydaktycznych i wychowawczych w specjalnych przedszkolach (oddziałach), szkołach (oddziałach) specjalnych, integracyjnych przedszkolach (oddziałach), szkołach (oddziałach) integracyjnych oraz prowadzenie indywidualnego nauczania dziecka zakwalifikowanego do kształcenia specjalnego.”

Związek występuje z postulatem przesunięcia nauczycieli praktycznej nauki zawodu i nauczycieli po studium nauczycielskim do III kategorii zaszeregowania.

ZNP występuje o zrównanie zasad kształtowania wynagrodzenia zasadniczego dla nauczycieli legitymujących się dyplomem ukończenia studium nauczycielskiego, pedagogicznego studium technicznego, studium wychowania przedszkolnego, studium nauczania początkowego – jak dla nauczycieli legitymujących się dyplomem ukończenia kolegium nauczycielskiego lub nauczycielskiego kolegium języków obcych.

W § 1 pkt 4 rozporządzenia MEN z dnia z dnia 12 marca 2009 r.w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli(tekst jedn. Dz.U. z 2015 r. poz. 1264)wszystkie wyżej wskazane formy kształcenia nauczycieli ujęto w jednej kategorii – „zakładów kształcenia nauczycieli”.

Skoro na gruncie ww. rozporządzenia nauczycieli, którzy ukończyli studium nauczycielskie, pedagogiczne studium techniczne, studium wychowania przedszkolnego, studium nauczania początkowego zrównano z kwalifikacjami nauczycieli absolwentów kolegium nauczycielskiego lub nauczycielskiego kolegium języków obcych – to także na gruncie rozporządzenia płacowego wszyscy ci nauczyciele powinni być objęci jedną kategorią płacową. Wynika to z nadrzędnej w prawie pracy zasady równego traktowania w zatrudnieniu.

Sejmowa Komisja ws. wszczęcia sporu zbiorowego przez ZNP

Z inicjatywy ZNP na temat rozpowszechniania m.in. przez kuratorów oświaty pisma „Informacja w sprawie prób wszczęcia sporu zbiorowego przez ZNP”.

22 lutego Komisja Edukacji, Nauki i Młodzieży rozpatrzy między innymi informację Ministra Edukacji Narodowej na temat rozpowszechniania wśród dyrektorów szkół i placówek oświatowych pisma pt. „Informacja w sprawie prób wszczęcia sporu zbiorowego przez ZNP”.

Temat ten (z inicjatywy ZNP) został wniesiony pod obrady Komisji wobec nieprawnych działań podejmowanych przez niektórych kuratorów oświaty, którzy przekraczając swoje ustawowe kompetencje próbowali wywołać niepokój wśród dyrektorów szkół i placówek, informując ich o rzekomo sprzecznych z obowiązującym prawem działaniach ZNP w sprawie wszczęcia sporu zbiorowego.

Przeczytaj więcej:

Interwencja ZNP ws. listu kuratorów i sporu zbiorowego: Pismo kuratorów oświaty z „Informacją ws. prób wszczęcia sporu zbiorowego…”, ZNP uznaje za próbę utrudniania wszczęcia sporu zbiorowego prowadzonego zgodnie z prawem, czego zabrania ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych.

List ZNP do kurator Teresy Misiuk

ZNP wzywa Opolskiego Kuratora Oświaty oraz reakcja kuratora: usunięcie „Informacji…”

List do członków i członkiń ZNP: Wbrew twierdzeniom kuratorów żądania ZNP mieszczą się w zakresie spraw, o które może toczyć się spór zbiorowy.

GIP i Sejm: strajk nauczycieli jest legalny

Wniosek ZNP do MEN o udostępnienie informacji publicznej dot. sporu zbiorowego i pisma kuratorów oświaty (w odpowiedzi resort edukacji potwierdza autorstwo treści „Informacji…”, ale odmawia udostępnienia korespondencji z kuratorami w zakresie sporu zbiorowego).